Weduwe en dankzij mijn kleindochter hier online. Ik zou wel weer eens willen genieten met een echte man. Niet zomaar een jong kereltje maar een echte man die weet wat een vrouw nodig heeft.
Ik kijk ernaar uit om een man te ontmoeten die me volledig op het bed kan vastbinden zodat ik me niet kan bewegen. Hij zou goed moeten zijn in plagen en kietelen tot ik om genade smeek. Kietel mijn poesje met veren en laat me veel klaarkomen. Laat me gillen terwijl ik mijn gevoelige klit laat martelen.
Mag ik ook weer een keertje? Of wellicht meer dan slechts een keertje? Het leven is erg saai, ik krijg te weinig lichamelijke aandacht. En ook dat heeft een mens nodig, niet alles draait om intelligentie. Goeie sex doet je alle zorgen vergeten en dat is wat iedereen volgens mij van tijd tot tijd nodig heeft. Zo ook ik.
Het is de laatste tijd maar een trieste bedoeling met de mannen die ik om mij heen zie. Niemand die meer een poging waagt, alles gaat zo langzaam en twijfelend en dralend. Gaan we ineens niet meer recht op ons doel af? Waar ligt dat toch aan?